NieuwsMagazine

De leukste / ergste testervaring van Arthur van Rossum

Auteur:  Arthur van Rossum ● arthurvanrossum@gmail.com
IMG_3278
Een appje van Gerard Kruijff. Altijd leuk.
Ik heb hem in 2007 leren kennen bij QualityHouse. Ik zat al een tijdje in het testvak en wilde me graag helemaal gaan toeleggen op het vak van trainer. Ik had al heel wat cursussen en presentaties gegeven, maar altijd ‘erbij’ en nooit als vak. Gerard was toen R&D manager.
Ik heb de pen van Gerard aangenomen. Zodra ik ‘ja’ had gezegd beginnen de ideeën voor het stukje te rijpen in mijn hoofd: …  absoluut niks!
Heb ik dan geen leuke testervaringen? Jawel! Heb ik ook ‘erge’ testervaringen? Welzeker! Nou dan?
Nu ik er over begin na te denken probeer ik een soort overkoepelende eigenschappen te vinden, die bepaalde testervaringen ‘leuk’ maken of juist ‘niet leuk’.
Ik beweer altijd dat testers het pas echt naar hun zin beginnen te krijgen als ze bugs kunnen vinden. Per slot van rekening is kwaliteit vaststellen één ding, maar kwaliteit helpen verbeteren is toch nog net wat fijner. Totdat we te veel bugs vinden. Dat is ook weer niet leuk.
Eigenlijk (verbindingswoord tussen mooie theorie en de praktijk die weigert zich daarnaar te voegen) heb ik bij mijn leukste testervaringen de minste bugs langs zien komen.
Voor mij zijn de leuke testprojecten de projecten waarin met verschillende partijen naar een gezamenlijk doel wordt gewerkt. Ik denk bijvoorbeeld aan ‘Subsidieplein’ bij VWS. Ontwerpers, ontwikkelaars, gebruikers, afdelingsmanagers, train-de-trainers allemaal bezig met hetzelfde einddoel. Soms dwars door de tegengestelde belangen heen. Geen discussies? Wel discussies dus! Maar in harmonie en met wederzijdse waardering. Mede dankzij de niet-kapot-te-krijgen positieve drive van de projectmanager. Daar heb ik veel van geleerd.
En de minder leuke testprojecten?
Ik ben ooit als testmanager in een project bezig geweest waar de projectmanager alleen wat snelle tests en een ‘goedkeuring’ op het oog had, zodat de oplevering snel kon worden afgewikkeld. De opdrachtgever daarentegen wilde een zeer uitgebreid testtraject waarin alles aan de orde zou komen. Komt nog bij dat die twee elkaar niet konden luchten of zien …  Probeer dan maar eens tot een eenduidige testopdracht te komen. Nu ik weer terugdenk aan dit project, moet ik gauw even een Rennie pakken ;-).
Veel later ben ik me gaan verdiepen in SoftSkills. Hoe gaan mensen met elkaar om? Hoe gedragen we ons ten opzichte van elkaar? Wat kun je doen om prettiger en doelmatiger te communiceren? Hoe verdedig je op een aangename manier je eigen belangen met respect voor andermans belangen? Weer naar de projecten kijkend zit dáár juist een groot verschil. Niet het enige verschil, maar wel een belangrijk verschil.
Ik ben ook les gaan geven in SoftSkills. Heel leuk om elke keer weer mee te maken hoe cursisten de ene na de andere aha-Erlebnis krijgen over hun eigen gedrag en dat van anderen. Ik kan zo’n workshop aanbevelen.
Ik geef de pen door aan Joris Meerts. Ik ken hem als iemand die me scherp houdt, zodat ik blijf nadenken over mijn keuzes. Dat vind ik waardevol.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *